Ruby komt bij een waarzegger. Voor tien euro voorspelt ze je toekomst. ‘En, wat ziet u?’ vraagt Ruby als de vrouw in haar bol kijkt. ‘Ik zie dat iemand heel boos op u gaat worden. En het is een vrouw.’ ’Dat kan wel kloppen,’ zegt Ruby, 'want ik heb geen geld bij me!’
Een meisje neemt na het stappen voor het eerst haar vriendje mee naar huis en fluistert tegen hem dat ze erg zachtjes moeten praten omdat ze niet wil dat haar ouders wakker worden. De jongen zegt dat hij wel eerst heel erg naar het toilet moet waarop zij tegen hem fluistert: “gebruik het toilet maar niet, dat maakt zo’n herrie. Gebruik liever de gootsteen in de keuken”. Zo gezegd zo gedaan en na niet al te lange tijd steekt de jongen zijn hoofd om de hoek van de euken en vraagt haar: “psst heb je ook nog een beetje toiletpapier?”
Het Pentagon vond dat het te veel generaals in dienst had en besliste er een paar met vervroegd pensioen te sturen. Ze beloofden elke generaal die pensioneerde een volledig jaarinkomen en alle bijhorende voordelen plus $10.000 voor elke inch gemeten in een rechte lijn tussen twee zelf te kiezen punten op zijn eigen lichaam.
De eerste die het pensioenplan accepteerde vroeg om de afstand te meten tussen de tippen van zijn tenen en de bovenkant van zijn hoofd. Zes voet. Hij wandelde naar buiten met een cheque van $720.000. De tweede vroeg om gemeten te worden tussen zijn boven zijn hoofd uitgestrekte handen en zijn tenen. Acht voet. Hij wandelde naar buiten met een cheque van $960.000.
Ondertussen had de eerste generaal er nog een ingelicht. En toen men de derde generaal vroeg waar ze moesten meten, zei hij tegen de meter van dienst: "Van de top van mijn penis tot de onderkant van mijn ballen." "Goed", zei de meter van dienst, "maar dan haal ik er even een medisch officier bij". De medisch officier gaf het bevel: "Laat uw broek zakken!" en de generaal deed dit. De officier plaatste het begin van de lintmeter tegen het topje van zijn penis en begon naar onder toe te werken. "Djiezes", zei hij, "Waar zijn je ballen?" "In Vietnam", antwoordde de generaal.
Leraren helpen je met problemen die je zonder hen nooit had gehad.
Meester mag het raam open? vraagt Bea. het is toch niet zo warm? zegt de onderwijzer. jamaar thuis slaap ik ook altijd met het raam open meester!
Er komt een professor bij een universiteit kijken of de studenten wel slim genoeg zijn. Hij vraagt of de slimste student even bij hem wil
komen voor een paar vraagjes. Nou dus die jongen komt naar de professor toe. En de professor begint met de eerste vraag:
"Hoe noemen we het ding om naar de sterren te kijken?"
Waarop de student antwoordt:
"Een telescoop."
"Goed," zegt professor, "en om naar bacteriën te kijken?"
"Een microscoop."
"Goed. En nu een lastige: Hoe noemen we het ding om door muren te kijken?"
Waarop de student vraagt:
"Kan dat dan?"
"Ja," zegt de professor.
"Waarmee dan?" vraagt de student.
"Met een raam, mijn beste jongen, met een raam!"
Zegt kleine Frits tegen zijn meester: "Meester, ik wil U niet bang maken, maar mijn vader heeft gezegd dat als ik deze keer weer met zo'n slecht rapport thuiskom, iemand op een pak slaag kan rekenen!"
Een kind komt thuis van zijn eerste dag op school. Zijn moeder vraagt: "En, wat heb je vandaag geleerd?" Het kind antwoordt: "Niet genoeg, want ik moet er morgen weer naartoe."
leraar: als ik je 2 katten geef, nog eens 2 katten en nog eens 2 katten, hoeveel heb je er dan?
Johnny: zeven, mijnheer.
leraar: nee, luister goed... als ik je 2 katten geef, nog eens 2 katten en nog eens 2 katten, hoeveel heb je er dan?
Johnny: zeven, mijnheer.
leraar: wacht, ik neem iets anders, als ik je 2 appels geef, nog eens 2 appels en nog eens 2 appels, hoeveel heb je er dan?
Johnny: zes.
leraar: Goed, nu, als ik je 2 katten geef, nog eens 2 katten en nog eens 2 katten, hoeveel heb je er dan?
Johnny: zeven!!! mijnheer!
een kwade leraar:: waar haal je verdorie die zeven vandaan ??
een kwade Johnny: omdat ik al een kat heb verdorie!!!
Er zit een klein kereltje in de trein. Tegenover hem zit een boom van een kerel. "Kunt u mij zeggen wanneer deze trein in Breukelen stopt?" vraagt het kleine mannetje. "Deze trein stopt helemaal niet in Breukelen", zegt die grote kerel: "Dit is de sneltrein naar Utrecht, die rijdt het station van Breukelen gewoon voorbij." "Lekker is dat", zegt het mannetje, "Ik heb een belangrijke afspraak in Breukelen. Die loop ik nou mooi mis." "Dat hoeft niet", zegt die grote kerel: "Bij het station van Breukelen wil ik je wel aan je kraag buiten het raampje houden, boven het perron. Als jij dan zorgt dat je de snelheid van de trein krijgt, dan laat ik je los." "Zou u dat willen doen?" vraagt het mannetje. "Tuurlijk", zegt de kerel. Zo gezegd zo gedaan. De kerel houdt het mannetje uit het raam bij Breukelen, het mannetje loopt hard over het perron mee en wordt losgelaten. Als de grote kerel in Utrecht uitstapt, ziet hij daar ineens het kleine mannetje weer lopen. "Hè", zegt hij, "Ik had je in Breukelen toch uit de trein gelaten? Wat doe jij nou hier?" "Zal ik je vertellen", zegt het mannetje: "Ik loop in Breukelen over het perron lekker uit te lopen. Zit er in de laatste coupé een vent die denkt dat ik de trein moet halen. En die heeft me d'r weer ingetrokken."
