Algemeen

leraar: als ik je 2 katten geef, nog eens 2 katten en nog eens 2 katten, hoeveel heb je er dan?
Johnny: zeven, mijnheer.
leraar: nee, luister goed... als ik je 2 katten geef, nog eens 2 katten en nog eens 2 katten, hoeveel heb je er dan?
Johnny: zeven, mijnheer.
leraar: wacht, ik neem iets anders, als ik je 2 appels geef, nog eens 2 appels en nog eens 2 appels, hoeveel heb je er dan?
Johnny: zes.
leraar: Goed, nu, als ik je 2 katten geef, nog eens 2 katten en nog eens 2 katten, hoeveel heb je er dan?
Johnny: zeven!!! mijnheer!
een kwade leraar:: waar haal je verdorie die zeven vandaan ??
een kwade Johnny: omdat ik al een kat heb verdorie!!!

Een ontslagen ambtenaar meldt zich voor zijn eerste werkdag bij de supermarkt. De manager begroet hem joviaal, geeft hem een bezem en zegt: "Jouw eerste taak is om de vloeren aan te vegen." De ex-ambtenaar kijkt de manager verbaasd aan en stamelt: "Maar, ik was hiervoor een hoge ambtenaar." "Oh sorry, dat wist ik echt niet," zegt de manager, "geef mij die bezem maar, dan doe ik het even voor!"

Er zit een man boven op zijn huis, zijn dak te maken en wil de zaag hebben. Dus hij schreeuwt naar beneden en vraagt om de zaag. Maar de man beneden begrijpt hem niet, dus de man boven gebruikt gebarentaal. Hij wijst naar zichzelf dan naar de andere man en maakt een zaagbeweging over zijn arm.

De man beneden denkt even na en haalt dan zijn knots uit zijn broek en begint zich af te trekken. De man boven wordt kwaad loopt naar beneden en zegt tegen de ander dat hij uitbeeldde dat hij de zaag wou hebben. Antwoordt de andere man: "Dat wist ik, maar ik wou even zeggen dat ik kwam."

Een ambtenaar komt bij het opruimen van een lang vergeten archiefkast een oude, koperen olielamp tegen. Als hij het stof ervan af wrijft, verschijnt er bij toverslag een geest die hem drie wensen toestaat.

"Ik zou wel een lekker koud biertje lusten," zegt de ambtenaar.
Poeff! Meteen staat er een biertje voor zijn neus. Nu pas heeft de ambtenaar door dat het geen geintje is van een zich vervelende collega. En hij besluit om zijn volgende wensen wat minder nonchalant te kiezen.

Na lang nadenken zegt hij: "Ik wil naar het mooiste onbewoonde eiland in de Stille Oceaan, waar ik in het gezelschap zal zijn van tientallen bloedmooie nymfomanes."
Poeff! En daar staat hij al op een hagelwit strand, omgeven door de mooiste vrouwen die je je maar kunt voorstellen. Verzucht de man: "Ik wou dat ik nóóit meer hoefde te werken..."

En Poeff! Daar zit hij weer keurig achter zijn bureau.

Een belastingscontroleur komt de zaken van de rabbijn controleren. Hij merkt verwonderd op dat de rabbijn nog nooit inkomsten heeft aangegeven. In de synagoge ziet hij dat de rabbijn het afdruipend kaarsvet opvangt in blikken dozen en hij vraagt: "Wat doe jij met dat afgedropen kaarsvet?"
"Oh," zegt de rabbijn "dat vang ik op en ik stuur het naar de kaarsenfabrikant met een briefje. Daarop schrijf ik dat hij het mag recycleren en dat, als hij zich schuldig voelt, hij altijd een doos kaarsen mag sturen. Vermits de kaarsenfabrikant een lieve man is, stuurt hij mij dan soms wel eens een doos kaarsen toe".

Een beetje later heeft de belastingscontroleur een tweede vraag. "Ik zie dat jij in de keuken alle broodkruimels opvangt in een doos. Wat vang jij daar mee aan?"
"Oh dat ?" zegt de rabbijn "Dat bezorg ik aan de bakker met een briefje. Daarop schrijf ik dat hij de broodkruimels mag gebruiken om er een nieuw desembrood mee te maken en dat, als hij zich hierover schuldig voelt, hij mij steeds een brood mag sturen. En vermits de bakker een bijzonder vroom man is, stuurt hij mij soms wel eens een brood."

De belastingscontroleur begint het spelletje aardig door te hebben en besluit een laatste vraag, een strikvraag te stellen.
"Jullie Joden doen toch aan besnijdenis? Wat doen jullie dan met die afgesneden velletjes?"
"Oh dat?" zegt de rabbijn "Dat sturen wij naar de belastingen en soms sturen die mij dan wel eens een lul."

Een oen gaat parachutespringen. Hij vraagt aan zijn instructeur: ‘Als mijn parachute niet opengaat, wat dan?’ De instructeur antwoordt: ‘Dan moet je aan het reservekoordje trekken. Als die ook niet werkt, moet je aan je tweede koordje trekken.’ De oen vraagt: ‘En als dat tweede koordje ook niet werkt, krijg ik dan een nieuwe parachute?’

De CIA organiseert een vergelijkend examen voor moordenaar. Een paar honderd kandidaten leggen een aantal proeven af, waarna er drie finalisten overblijven: twee mannen en een vrouw.

De eerste man wordt bij de jury geroepen. "Mijnheer", zegt de voorzitter, "U moet nu een allerlaatste proef afleggen om aan te tonen dat u in alle omstandigheden welk bevel ook zult uitvoeren..."
"OK", zegt de man.
"Hier is een geladen pistool. Uw vrouw zit in het lokaal hiernaast op een stoel. Ga binnen en schiet haar neer!" De man, heel verontwaardigd: "Mijn vrouw? Nooit van mijn leven!" ... en is gebuisd.

Zelfde scenario bij de tweede kandidaat. De man zegt: "Ik zal proberen", gaat het lokaal ernaast binnen... en komt na een minuut terug buiten, tranen in de ogen. "Ik hou echt teveel van haar. Ik kan het niet...!" - Gezakt!

Nu is de beurt aan de vrouw. Haar wordt verteld dat in het hiernaast haar man enz... enz... De vrouw neemt het pistool aan en gaat het lokaal binnen. De jury hoort zes schoten, vervolgens geschreeuw en een hoop hels kabaal, gevolgd door een veelzeggende stilte. De vrouw komt terug binnen bij de jury en wrijft het zweet van haar voorhoofd. "Jullie hebben me daar wat geleverd," zegt ze, "dat pistool was geladen met losse flodders! Ik heb hem met zijn stoel moeten doodslaan !!"

Komt een man bij de garage.
Vraagt hij aan de garagist : "Ik wil graag twee spiegels voor m'n Lada".
Zegt die garagist : "Lijkt me een goede ruil"

Elke vrijdagavond ontvangt een cafe-eigenaar het doofstomme vrijgezellenclubje. Als hij op vrijdagochtend ziek blijkt te zijn, belt hij zijn broer op:
"Zeg Jan, ik ben ziek. Maar vanavond komt dat doofstomme vrijgezellenclubje, en dat zijn goeie vaste klanten. Dus ik kan het niet maken om het cafe gesloten te houden. Zou jij vanavond voor mij willen invallen?"

Zijn broer vindt het niet erg om in te vallen. Hij gaat vantevoren nog even langs bij Kees om instructies te krijgen.
"Het is helemaal niet moeilijk," zegt Kees, "die jongens drinken de hele avond alleen maar bier en borrels. Als ze een vinger opsteken, dan willen ze bier, en als ze twee vingers opsteken dan willen ze een borrel. Dat is alles."

Die avond gooit Jan het cafe open, en daar komt de doofstomme club.
Jan neemt de bestellingen op: bier, borrel, bier, bier, borrel... Alles gaat goed.
Maar plotseling beginnen de doofstommen allemaal met hun hoofden te draaien en hun monden te happen. Jan weet niet goed wat hij moet doen.
Hij gooit 50 frikandellen in de frituur, en serveert daarna broodjes frikandel uit. De doofstommen beginnen te eten, drinken nog wat, en even later beginnen ze weer met hun hoofden te draaien en hun monden te happen.

Ten einde raad belt Jan zijn broer op: "Zeg Kees, in het begin ging het goed, maar nou beginnen ze steeds met hun hoofden te draaien en hun monden te happen. Ik snap echt niet wat ze willen." "O sorry," zegt Kees, "dat ben ik vergeten te zeggen: dan zitten ze het clublied te zingen."

Een bouwvakker komt om het leven op zijn werk.
Na enig overleg neemt Pol de beslissing om dit te gaan melden aan diens vrouw.
2 uur later komt Pol terug met 2 bakken bier.
"Hoe heb je dat gedaan?" vragen zijn collega's.
"Wel, ik vroeg of ik bij de Weduwe Janssens was."
"Neen" zei ze.
Waarop Pol : "Wedden voor 2 bakken bier van wel."