priester

Een jong katholiek stel raakt op weg om te trouwen betrokken bij een dodelijk auto-ongeluk. Het stel zat buiten de Hemelse Poort te wachten tot St. Pieter hen naar de hemel zou brengen. Terwijl ze wachtten, begonnen ze zich af te vragen: zouden ze ooit in de hemel kunnen trouwen? 

Toen St. Pieter verscheen, vroegen ze het hem. 

St. Pieter zei: "Ik weet het niet. Dit is de eerste keer dat iemand het vraagt. Laat me het gaan uitzoeken'", en hij vertrok. Het paar zat en wachtte en wachtte. Twee maanden gingen voorbij en het paar wachtte nog steeds. Tijdens het wachten begonnen ze zich af te vragen wat er zou gebeuren als het niet zou lukken; kun je in de hemel scheiden? 

Na weer een maand kwam St. Pieter eindelijk terug, een beetje verfomfaaid. 'Ja', zei hij tegen het paar, 'je kunt trouwen in de hemel.' 

"Geweldig!" zei het paar, "Maar we vroegen ons gewoon af, wat als het niet lukt? Kunnen we ook in de hemel scheiden?" 

St. Pieter, met een rood gezicht van woede, sloeg met zijn klembord op de grond. "Wat is er mis?" vroeg het bange paar. 

"OH, KOM OP!" riep St. Pieter, "Het kostte me drie maanden om hier een priester te vinden! Heb je enig idee hoe lang het duurt voordat ik een advocaat vind?"

Een donut loopt een kerk binnen, benadert de priester en legt uit: ‘Neem me niet kwalijk, Vader, het is niet mijn bedoeling om u lastig te vallen, maar ik ben erg geïnteresseerd om me bij de geestelijkheid aan te sluiten. Ik hoopte dat je me wat tips kon geven.'

De priester, nadat hij even de tijd heeft genomen om te accepteren dat hij met een gebakje spreekt, glimlacht als antwoord.

“Dat is werkelijk een nobele roeping”, zegt hij. “Meestal beginnen individuen die priester willen worden door actief te worden in hun parochie en vervolgens naar een seminarie te gaan. Terwijl zij daar aanwezig zijn, doen zogenaamde geestelijken hun uiterste best om in elk opzicht uit te blinken, waarbij zij hun geloofsovertuigingen opnieuw bevestigen en zich wijden aan het pad van gerechtigheid. Als de tijd daar is, zal een bepaalde ingewijde tot diaken worden gewijd, waardoor hij of zij doorgang kan vinden naar het priesterschap.”

“Dat klinkt als een heel ingewikkeld proces”, bekent de donut. ‘Ik weet niet zeker of ik er tijd voor heb.’

“Als je het niet erg vindt dat ik het vraag...” antwoordt de priester. ‘Waarom dacht je dat je je bij de geestelijkheid wilde aansluiten als je niet bereid bent je aan het proces te binden? Waarom wil je überhaupt priester worden?”

“Nou...” antwoordt de donut. ‘Kijk, ik heb echt een gat hier vanbinnen...’

Elke zaterdag als Jantje met zijn moeder naar de kerk toe gaat valt hij tijdens de preek van de pastoor in slaap. Na een week of vijf begint de pastoor zich eraan te ergeren. Als hij 's avonds samen met zijn huisvrouw zit te eten vraagt hij aan haar:

"Greet, hoe pak ik die Jantje toch aan? Hij valt elke keer in slaap tijdens de preek."

"Waarom zet je hem niet midden in de kerk voor gek?"

"Dat is een goed idee, maar hoe doe ik dat?"

"Als je hem weer ziet slapen, stel je hem een vraag. Omdat hij slaapt heeft hij de vraag niet gehoord en weet dus het antwoord niet."

"Dat is een uitstekend idee."



Een week later wanneer de mis weer aan de gang is en de pastoor weer aan zijn preek begint, richt de pastoor zijn ogen op Jantje. Hij ziet dat hij slaapt en vraagt aan Jantje: "Jantje? Wie schiep de aarde en de hemel?" De moeder van Jantje die slecht ter been is en met een stok loopt ziet dat Jantje slaapt en steekt hem de stok in zijn achterwerk. Jantje schrikt op en roept: "God!" De mond van de pastoor valt open van verbazing. 's Avonds bij het eten vertelt hij wat er gebeurd is: "........ en toch wist hij het antwoord." "Probeer het volgende week nog eens...", zegt de huisvrouw.



Zo gezegd zo gedaan. De volgende week richt de pastoor zijn ogen weer op Jantje en ziet dat hij weer slaapt. Wederom stelt hij Jantje een vraag: "Jantje, wie is de zoon van God?" De moeder van Jantje ziet dat Jantje slaapt en steekt de stok weer in zijn achterwerk. Jantje schrikt op en roept: "Jezus!" De pastoor gelooft zijn oren niet. Weer sliep hij en weer wist hij het antwoord. 's Avonds bij het eten vertelt hij het weer: "Hoe hij het deed weet ik niet maar hij wist het." "Stel hem de volgende week een vraag waar u het antwoord ook niet op weet. Dat kan hij dus ook onmogelijk weten."



Zo gezegd zo gedaan. De week gaat voorbij en de pastoor kan niet wachten om aan de preek te beginnen. Hij richt zijn ogen op Jantje en vraagt hem: "Jantje, wat zei Eva tegen Adam In de tuin der liefde?" De moeder van Jantje ziet dat Jantje slaapt en steekt hem weer met de stok in z'n achterwerk. Jantje schrikt op en roept: "Als je die stok nog 1 keer in mijn kont duwt dan zweer ik je dat ik hem doormidden breek!!!"

Op weg naar hun bruiloft verongelukt het jonge katholieke koppel bij een auto-ongeluk.

Het volgende moment staan ze voor de hemelpoort waar ze wachten op Petrus.

Ze vragen Petrus of ze in de Hemel kunnen trouwen.

Petrus zegt: "Ik weet het niet, dit is de eerste keer dat iemand dat vraagt. Ik ga het uitzoeken." . Het koppel wacht, en wacht. Twee maanden gaan voorbij en het koppel wacht nog steeds.

Terwijl ze wachten, discussiëren ze over hoe het is om voor eeuwig getrouwd te zijn. "Wat als het niet werkt," vragen ze zich af, "zitten we dan voor eeuwig aan elkaar vast?" Na 3 maand keert Petrus eindelijk terug. "Ja", zegt hij, "jullie kunnen trouwen in de hemel." "Dat is geweldig!" zegt het koppel, "maar we vroegen ons af, wat als ons huwelijk niet werkt?

Kunnen we dan ook een scheiding aanvragen in de Hemel?" Petrus wordt woedend en gooit zijn papieren op de grond. "Wat is er?" vraagt het koppel angstig. "Kom, schreeuwt Petrus, "het kostte mij drie maanden om een priester te vinden in de hemel!

Heb je enig idee hoe lang het zal duren voor ik hier één advocaat vind ?"