antidepressiva
Aan de man die mijn antidepressiva heeft gestolen: ik hoop dat je nu gelukkig bent.
De beste moppen op 1001moppen.be (via de sterrenwaardering)
pagina 27 van 126.
Totaal aantal moppen op de site: 1259.
Aan de man die mijn antidepressiva heeft gestolen: ik hoop dat je nu gelukkig bent.
Ik probeerde een levensverzekeringspolis af te leveren aan een man die er steeds op bleef aandringen dat zijn vrouw altijd kon hertrouwen en dat dat een probleem kon geven.
Uiteindelijk flapte ik eruit: ‘Heb je de laatste tijd nog eens naar haar gekeken?’
Hij nam de polis daarna …
Mijn vrouw vroeg me: "Waarom behandel je me niet zoals je deed toen we voor het eerst aan het daten waren!?"
Dus nam ik haar mee uit eten, daarna gingen we naar de film en ik zette haar vervolgens af bij het huis van haar ouders.
Als een man de autodeur opent voor zijn date, kun je ervan uitgaan dat een van twee dingen waar moet zijn. Of het meisje is nieuw, of de auto is nieuw.
Mijn vriendin praat niet meer tegen mij. Ze zei dat ik haar verjaardag had verpest.
Maar hoe is dat überhaupt mogelijk? Ik wist niet eens dat het haar verjaardag was.
Een moeder, vader en dochtercactus zijn aan het wandelen.
Ze komen bij de straatlantaarn op een kruispunt en terwijl het groen wordt, beginnen ze over te steken, maar een onzorgvuldige chauffeur rijdt de dochtercactus aan en ze rolt naar de kant van de weg, vreselijk gewond.
Ze wordt met spoed naar het ziekenhuis gebracht en na een paar uur komt de dokter naar de wachtkamer om met de ouders te praten: “Meneer, mevrouw, ik heb goed nieuws en slecht nieuws.”
‘Oké, vertel het maar aan ons, dokter, we willen weten hoe het met haar gaat.’
‘Nou’, zegt de dokter, ‘het goede nieuws is dat jullie dochter blijft leven.’
De oudercactussen voelen een enorme opluchting en vragen dan om het slechte nieuws.
‘Het slechte nieuws is dat ze de rest van haar leven een plant zal zijn.’
Waarom lijkt het dat men bij de belastingen houdt van arme mensen?
Op school vertelt de klasgenoot van Kleine Johnny hem dat de meeste volwassenen minstens één duister geheim verbergen, dus het is heel gemakkelijk om ze te chanteren door te zeggen: "Ik ken de hele waarheid."
Kleine Johnny besluit naar huis te gaan en het uit te proberen. Johnny's moeder begroet hem thuis en hij zegt tegen haar: "Ik ken de hele waarheid." Zijn moeder geeft hem snel 20 euro en zegt: "Vertel het gewoon niet aan je vader."
Heel tevreden wacht de jongen tot zijn vader thuiskomt van zijn werk en begroet hem met: "Ik weet de hele waarheid." De vader geeft hem prompt 40 euro en zegt: "Zeg alsjeblieft geen woord tegen je moeder."
Zeer verheugd is de jongen de volgende dag op weg naar school als hij de postbode aan zijn voordeur ziet staan. De jongen begroet hem door te zeggen: "Ik ken de hele waarheid."
De postbode laat de post meteen vallen, spreidt zijn armen en zegt: "Geef je papa dan maar een dikke knuffel zoon!"
Als de hedgefondsmanager uit zijn gloednieuwe Porsche stapt, raast er een vrachtwagen voorbij die zijn deur eraf rijdt. “Mijn Porsche! Mijn mooie zilveren Porsche is kapot!” schreeuwt hij.
Een politieagent ter plaatse schudt vol afschuw zijn hoofd. "Ik kan jou echt niet geloven," zegt hij. "Je bent zo gefocust op je bezittingen dat je niet eens besefte dat je linkerarm is afgescheurd toen de vrachtwagen je raakte."
De hedgefondsmanager kijkt vol afschuw naar beneden. "Oh nee!" huilt hij. "Mijn Rolex!"
Er was een man die voor het postkantoor werkte, wiens taak het was om alle post met onleesbare adressen te verwerken...
Op een dag kwam er een brief met een wankel handschrift aan God, zonder echt adres. Hij dacht dat hij het moest openen om te zien waar het over ging. De brief luidde:
"Lieve God,
Ik ben een 83-jarige weduwe en leef van een heel klein pensioen. Gisteren heeft iemand mijn portemonnee gestolen. Er zat 100 euro in, dat was al het geld dat ik had tot mijn volgende pensioenbetaling. Volgende zondag is het Kerstmis en ik had twee van mijn vrienden uitgenodigd voor een etentje. Zonder dat geld heb ik niets om eten mee te kopen, heb ik geen familie om naar toe te gaan en ben jij mijn enige hoop. Kan je me alsjeblieft helpen?
Met vriendelijke groet, Edna”
De postbode was geraakt. Hij liet de brief aan alle andere bedienden zien. Ieder groef in zijn of haar portemonnee en kwam met een paar euro's op de proppen. Tegen de tijd dat hij de ronde deed, had hij 96 euro verzameld, die ze in een envelop stopten en naar de vrouw stuurden.
De rest van de dag voelden alle postbodes een warm gevoel bij de gedachte aan Edna en het diner dat ze met haar vrienden zou kunnen delen. Kerstmis kwam en ging. Een paar dagen later kwam er nog een brief van dezelfde oude dame aan God.
Alle postbodes verzamelden zich terwijl de brief werd geopend. Hij ging als volgt:
"Lieve God,
Hoe kan ik je ooit genoeg bedanken voor wat je voor mij hebt gedaan? Door jouw liefdesgeschenk heb ik een heerlijk diner voor mijn vrienden kunnen bereiden. We hadden een erg leuke dag en ik vertelde mijn vrienden over je prachtige geschenk. Trouwens, er ontbrak 4 euro. Ik denk dat het misschien die klootzakken op het postkantoor waren.
Met vriendelijke groet, Edna”