scheet

Een man heeft een enorme passie voor bruine bonen. Hij is verzot op dit eten maar, helaas, na het eten maakt een beschamende lichamelijke reactie zich meester van hem.

Op een dag ontmoet hij een prachtige vrouw en hij wordt enorm verliefd op haar. Wanneer het duidelijk wordt dat zij gaan trouwen, denkt hij bij zichzelf dat zij het niet uit zal kunnen staan als hij zijn passie voor bonen voort zal zetten met het gevolg dat zijn darmfuncties oncontroleerbaar worden en zich gaan roeren. Hij besluit daarom tot de ultieme opoffering: hij zal nooit meer bonen eten..... Niet lang daarna gaan ze trouwen. Een paar maanden later is de man op weg naar huis van zijn werk en zijn auto gaat stuk. Hij belt keurig zijn vrouw dat hij wat later thuis komt en omdat hij nog maar een paar kilometer van huis is, besluit hij naar huis te gaan lopen. Op weg naar huis komt hij langs een klein eetcafé en een heerlijk aroma van verse bruine bonen verrast zijn reuktuig. Omdat hij toch nog een tijdje moet lopen naar huis, vertrouwt hij erop dat hij in die tijd de nadelige effecten van het eten van bonen weg zal kunnen werken. Dus gaat hij het café in en bestelt hij een heerlijke portie bruine bonen in rode uiensaus. Het is zo lekker dat hij nog twee porties bestelt.

Net buiten het café begint de ellende al; hij voelt zijn darmen zich samentrekken en hij begint onherroepelijk te ruften. Tijdens elke stap die hij neemt, wordt het erger en erger. Hij bout al zijn ingewanden er bijna uit en de stofwolken achter hem verraden de explosies uit zijn darmkanaal. Bijna bij zijn huis aangekomen voelt hij zich betrekkelijk safe en wil dan het huis binnengaan. Echter, zijn vrouw staat hem al bij de deur op te wachten. Zij roept uit: "Schat, ik ben blij dat je er eindelijk bent want ik heb een enorm leuke verrassing voor jou!" Zij doet hem een blinddoek voor en leidt hem naar zijn stoel aan het hoofd van de eettafel. Op dit moment merkt hij dat zijn darmen toch weer op beginnen te spelen en dat hij toch nog wat ruften moet laten. Maar omdat zijn vrouw bij hem is en hij heeft beloofd om geen bonen meer te eten, moet hij zichzelf inhouden. Gelukkig gaat op dat moment de telefoon en hij moet haar beloven om niet de blinddoek af te doen terwijl zij de telefoon zal beantwoorden.

Wanneer zij weg is, maakt hij gebruik van de gelegenheid en tilt zijn ene been licht op. De bout is niet alleen hard, maar stinkt ook als een rot ei. Hij kan nog moeilijk adem halen, dus hij pakt zijn servet op de tast en begint de enorme stank weg te wapperen. Meteen daarna krijgt hij nog een niet te stoppen aanval en tilt zijn been op: "Pffffffrrrtttt", klinkt het. Het lijkt wel een net gestarte diesel want de lucht is wederom niet om uit te houden! Hij wordt nu bijna misselijk van de lucht en begint met zijn armen te wuiven om de lucht maar een beetje weg te krijgen. Het telefoongesprek duurt erg lang en de man is nu echt in zijn element. Hij zit van links naar rechts te wiegen op zijn stoel en ruft zijn hele gasvoorraad eruit. De scheten zijn echt ongelofelijk, de een is een zachte "fluiter" met een gigantische stank, de ander een keiharde "pruttelaar" met een nog veel meer verbluffende lucht. De laatste is echt een "winner", de ramen trillen, de borden op tafel bewegen en binnen een minuut zijn de bloemen op tafel allemaal dood, wat hij overigens niet kan zien omdat hij nog steeds geblinddoekt is. Hij probeert ondanks deze bedwelmende lucht, zijn concentratie bij het telefoongesprek te houden. Omdat het nog niet is afgelopen, gaat hij lekker door met bouten, ruften en winden laten. De een na de ander verlaat zijn kleinste gat en hij moet echt moeite doen om met zijn servet de smerig stinkende lucht weg te krijgen. Als hij in de gaten krijgt dat zijn vrouw het gesprek aan het beëindigen is, is ook zijn vrijheid ten einde. Hij legt het servet op zijn schoot en vouwt zijn handen erboven. Als een heilige zit hij met een glimlach te wachten, totdat zijn vrouw de eetkamer binnenkomt. Zij verontschuldigt zich voor de lengte van het gesprek en vraagt of hij nog stiekem onder de blinddoek heeft doorgekeken. Hij verzekert haar niet te hebben gekeken. Zij haalt dan de blinddoek weg en schreeuwt: "VERRASSING!" Hij is waarlijk geschokt en zwaar verbouwereerd wanneer hij ziet dat rondom de eettafel twaalf van zijn beste vrienden en vriendinnen zitten om de surprise party voor zijn verjaardag op te luisteren.

Een man komt bij de dokter: "Dokter, ik laat de laatste tijd zoveel winden!" en demonstratief knettert er een flinke scheet door de spreekkamer. "Goed" zegt de arts "we zullen daar eens even naar gaan kijken." Hij staat op en haalt een grote ijzeren haak uit de hoek van de kamer.

Verschrikt kijkt de man de dokter aan: "Maar wat gaat u nu doen?" vraagt hij angstig.

Antwoordt van de arts: "Om te beginnen ga ik eerst even dat bovenraampje open zetten!"

Waarom stinkt een scheet?

Dennis zit in de klas. Plotseling laat hij een scheet. Het stinkt heel erg en de juf stuurt hem naar de gang. Dennis loopt lachend naar de gang. ‘Waarom lach je?’ vraagt de juf. ‘Omdat ik niet langer in die vieze lucht hoef te zitten.’

Een bejaard koppel zit op een zondagochtend in de kerk. Halverwege de dienst leunt de vrouw naar haar man en zegt : "Ik heb juist een stil windje gelaten. Wat moet ik nu doen? " Haar man leunt naar voren en zegt: "Voorlopig niets. Als we thuis zijn zal ik een nieuw batterijtje in je hoorapparaat steken."

John staat in de file. Peter naast hem draait zijn raampje open.

John draait ook zijn raampje open omdat hij denkt dat Peter iets wil zeggen.

Vraagt Peter: 'Ook een scheet gelaten?'

Ga ik vorige zaterdag een juwelierszaak binnen, kijk wat rond en zie plots een prachtige diamanten armband liggen. Wanneer ik voorover buig om het sieraad achter de toonbank van dichtbij te bekijken, ontglipt mij plots een windje. Ik kijk schichtig om mij heen in de hoop dat niemand iets gehoord heeft. Jammer genoeg staat er net de knappe verkoopster achter mijn rug, ze begroet mij vriendelijk alsof er niets aan de hand is en geeft deskundig uitleg over het juweel. Nog altijd lichtjes rood aangelopen en in verlegenheid, vraag ik de dame hoeveel deze armband kost. Antwoordt de verkoopster: “Mijnheer, als je al een windje laat bij het bekijken van het juweel, schijt je zeker je broek vol als je de prijs hoort!”