Een vrouw belde de klantenservice van een luchtvaartmaatschappij met de vraag of het mogelijk was om met haar hond aan boord te vliegen.
‘Tuurlijk,’ zei de luchtvaartagent, ‘zolang je maar voor je eigen kennel zorgt.’
Ze legde verder uit dat de kennel groot genoeg moest zijn zodat de hond kon opstaan, gaan zitten, zich kon omdraaien en zich kon omrollen.
De vrouw stond perplex.
‘Tegen morgen kan mijn hond dat nooit allemaal leren!’
Een blondje en een advocaat zitten in het vliegtuig. Het blondje is moe en wil wat slapen, maar de advocaat stelt haar voor een spelletje te spelen. Het blondje weigert en draait zich om om wat te slapen, maar de advocaat geeft niet op.
"Luister" zegt hij : Je mag de ander een vraag stellen. Wie het antwoord niet weet, moet de ander 5 euro geven." Opnieuw weigert het blondje en legt zich wat makkelijker om wat te slapen. De advocaat probeert opnieuw: "We spelen het als volgt: als jij het antwoord niet weet, geef je mij 5 euro, als ik het antwoord niet weet, krijg jij 500 euro". "Oké dan" zegt het blondje en ze speelt mee. De advocaat begint met een vraag: "hoeveel bedraagt de afstand tussen de maan en de aarde?" Het blondje neemt spontaan haar portemonnee en geeft 5 euro aan de advocaat. Die glundert en zegt : Nu is het uw beurt om mij iets te vragen. Het blondje denkt even na en vraagt dan: "Wat gaat met drie poten de berg op en komt er met vier poten weer vanaf?" De advocaat denkt heel diep na, hij weet het niet. Hij neemt zijn laptop en begint in een encyclopedie te neuzen, maar vindt het niet.
Het blondje is intussen in slaap gevallen. Hij logt via zijn gsm in op het internet en zoekt een hele poos op het net, maar vruchteloos. Ten langenlaatste maakt hij het blondje wakker, neemt hij zijn portemonnee en geeft het blondje 500 euro. Het blondje stopt het geld weg en draait zich weer om om verder te slapen. Dan vraagt de advocaat: "wat was het antwoord op de vraag?"
Het blondje neemt zwijgend haar portemonnee en geeft de advocaat 5 euro. "Dat ik het zelf niet zou weten!!"
In een vliegtuig richting Montreal staat ineens een mooie blonde vrouw op en loopt van het economy-class gedeelte naar het business-class gedeelte en laat zich in zo'n comfortabele zetel vlijen.
Een steward ziet dat en gaat er achteraan. Hij tikt de blondine op haar schouder en vraagt haar ticket. Na deze bestudeerd te hebben, zegt hij tegen de dame: "Sorry mevrouw, maar dit is de business-class en u heeft een ticket voor economy-class."
De blondine roept: "Ik ben blond, ik ben mooi, ik ga naar Montreal en ik blijf hier zitten!"
De steward meldt dit voorval in de cockpit en de co-piloot gaat even polshoogte nemen. "Mevrouw," zegt hij, "waarschijnlijk heeft u de steward niet begrepen, maar uw ticket is niet geldig voor dit gedeelte van het toestel. U dient zich naar het economygedeelte te begeven." De vrouw roept: "Ik ben blond, ik ben mooi, ik ga naar Montreal en ik blijf hier zitten!"
De co-piloot meldt dit aan de piloot en die zegt: "Wacht maar even. Ik ben getrouwd met een blonde vrouw. Ik spreek "blonds"."
De piloot gaat naar de blonde dame en fluistert haar iets in het oor. Zonder slag of stoot staat de vrouw op en begeeft zich onmiddellijk naar het economygedeelte.
De steward en de co-piloot vragen de piloot hoe hij dat in godsnaam geflikt heeft.
"Simpel," zegt de piloot, "ik heb tegen haar gezegd dat de business-class niet naar Montreal gaat..."
