Moppen voor volwassenen

Vrouwen vergeten hun oude liefdes niet ... Tijdens het weekend bezocht ik met mijn vrouw een disco. Op de dansvloer gaf een man een geweldige breakdance - moonwalk - achterwaartse flips, enfin... het ganse gamma ten beste. Mijn vrouw keerde zich naar mij en zei : "Zie je die man daar? 25 jaar geleden vroeg hij mij ten huwelijk maar ik liet hem vallen voor jou." Zeg ik : "Het ziet er naar uit dat hij dat steeds nog aan 't vieren is". Nu spreekt ze weer niet meer tegen mij!!!

Beloofd is beloofd:

Na bijna een halve eeuw getrouwd te zijn, sterft de man, niet lang daarna komt ook zijn vrouw in de hemel. Zij ziet haar man, vliegt hem in de armen en roept: 'Liefste, wat een geluk hier jou te vinden !

De man kijkt verbijsterd op en zegt: 'Gooi nou geen roet in het eten, de afspraak was: 'Tot de dood ons scheidt!!!

Op weg naar hun bruiloft verongelukt het jonge katholieke koppel bij een auto-ongeluk.

Het volgende moment staan ze voor de hemelpoort waar ze wachten op Petrus.

Ze vragen Petrus of ze in de Hemel kunnen trouwen.

Petrus zegt: "Ik weet het niet, dit is de eerste keer dat iemand dat vraagt. Ik ga het uitzoeken." . Het koppel wacht, en wacht. Twee maanden gaan voorbij en het koppel wacht nog steeds.

Terwijl ze wachten, discussiëren ze over hoe het is om voor eeuwig getrouwd te zijn. "Wat als het niet werkt," vragen ze zich af, "zitten we dan voor eeuwig aan elkaar vast?" Na 3 maand keert Petrus eindelijk terug. "Ja", zegt hij, "jullie kunnen trouwen in de hemel." "Dat is geweldig!" zegt het koppel, "maar we vroegen ons af, wat als ons huwelijk niet werkt?

Kunnen we dan ook een scheiding aanvragen in de Hemel?" Petrus wordt woedend en gooit zijn papieren op de grond. "Wat is er?" vraagt het koppel angstig. "Kom, schreeuwt Petrus, "het kostte mij drie maanden om een priester te vinden in de hemel!

Heb je enig idee hoe lang het zal duren voor ik hier één advocaat vind ?"

Een man komt bij de bar en zegt tegen de barman: 'Heb je zin om met mij een borrel te drinken?' Wat valt er te drinken. 'Nou mijn zwager is vannacht overleden.' Ze zijn een poosje aan het kletsen en dan zegt de man tegen de barman: 'Heb je misschien ook een zwart pak voor mij?' 'Jawel,' zegt barman dan krijgt de man het pak. Na de begrafenis komt de man terug in het café en zegt de barman: 'Nou hoe was de begrafenis?' 'Hartstikke mooi. Goed geregeld en zo. En het zwarte pak stond hem heel mooi....'

Een dokter wandelt over een begraafplaats. Tot zijn stomme verbazing ziet hij een hand boven een graf uitsteken. Als de medicus naderbij komt en zich vooroverbuigt, hoort hij een zacht stemmetje vragen: 'Dokter, hebt u misschien een middel tegen wormen?'

Een moederke wordt 90 jaar. Haar kinderen en kleinkinderen geven een groot feest voor haar. Zij vragen haar: 'Moeke, heb je nog een wens?'

'Ja,' zegt moeke, 'als ik dood ga wil ik gecremeerd worden.'

'Ok,' zeggen de kinderen, 'dat regelen wij voor u.' 'Maar heb je niets anders te wensen?'

'Nee,' zegt moeke, 'ik heb toch alles.' 'Ja, maar wij willen graag iets speciaals voor je doen.' zeggen de kinderen.

'Och ja,' zegt moeke, 'als ik dood ben en gecremeerd, strooi mijn as dan maar uit over de parking van de ALDI.'

'Maar waarom dat dan, moeke?' vragen de kinderen. 'Nou, dan weet ik zeker dat jullie nog ? of twee keer per week langs komen '

' U bedoelt dus dat u een overlijdensakte wilt doen veranderen, dokter?' vroeg de bediende van het gemeentehuis. 'Ik vrees dat dat onmogelijk zal zijn zonder een gerechtelijke uitspraak. Er bestaan strenge regels voor zulke dingen, dat weet u toch wel?' ' Ja, ik weet het', antwoordde de dokter. 'Maar dit is een ongewoon geval. Ik was zeer gehaast, toen ik de akte invulde en nu is het me te binnen geschoten dat ik mijn eigen naam heb ingevuld op de plaats waar de oorzaak van het overlijden moest worden ingevuld.'

Een man en een vrouw gingen met vakantie naar Jeruzalem. Tijdens hun verblijf aldaar overleed de echtgenote.

De begrafenisaannemer troostte de echtgenoot en zei: Je kan het lichaam per schip naar huis sturen voor 5.000 dollar of je kan haar hier begraven, in het Heilige Land, het Uitverkoren Land tegen de prijs van 150 dollar. Wat denkt u dat de echtgenoot zal doen? En waarom hij doet wat hij meent te moeten doen?

De echtgenoot dacht even na maar zei uiteindelijk dat hij haar liever naar huis wou verschepen. Waarom toch, zei de begrafenisaannemer die niet begreep waarom de man zoveel geld wilde betalen. Waarom wil je 5.000 dollar uitgeven om haar per boot mee te nemen naar huis, terwijl het voor u toch heerlijk moet zijn te weten dat ze hier in het Beloofde Heilige Land kan begraven worden voor slechts 150 dollar?

De man antwoordde op de koele, ernstige toon die hem al die jaren had getypeerd. Lang geleden, zei de man, stierf hier een man, werd hier ook begraven en drie dagen later verrees hij. Ik kan dat risico niet nemen.

Niet te geloven wat is het leven toch keihard

Gisterenavond zaten mijn vrouw en ik aan tafel zo over een en ander te praten tot het gesprek op euthanasie kwam.

Bij dit delicate onderwerp over de keuze tussen leven en dood, zei ik tegen haar: "Laat mij nooit leven als een plant waarbij ik afhankelijk ben van een machine en gevoed wordt met een vloeistof uit een fles. Als je mij in die toestand ziet, koppel dan die toestellen die mij in leven houden maar onmiddellijk af."

Zij is toen opgestaan heeft de stekker van de TV en van mijn computer eruit getrokken en al mijn bier weggegoten.

Die stomme trut!!!!

Een man komt in de hemel. Hij vertelt aan Sint-Pieter dat hij een goede man geweest is, getrouwd met zijn eerste lief, flink geweest, altijd meegeholpen in het huishouden . Hij voelt iets kriebelen op zijn rug, kijkt om en ziet twee vleugeltjes groeien.

Daardoor aangemoedigd gaat hij verder : 'Ik heb altijd gedaan wat mijn vrouw vroeg, direct van 't werk naar huis, niet op café. En hij ziet dat die vleugels groeien.

'Ik heb nooit naar andere vrouwen gekeken, en al mijn geld afgegeven.' En die vleugels worden maar groter en groter ....

De man vraagt blij aan Sint-Pieter: 'Verander ik nu in een engel?' Waarop Sint-Pieter: 'Nee. In een kieken.'