Trump en de gloeilamp

Al jaren lang gaan twee in België wonende Nederlanders en hun Belgische vriend, biljarten op donderdag.



Op een avond verschijnt opeens de Belg niet. De Hollanders beginnen ongerust te worden en om 23.00 uur besluiten zij de politie te waarschuwen. Ze geven hem op als vermist.



De agent vraagt dan: "Maar hoe ziet hij er uit?"

De Hollandse vrienden antwoorden: "Awel, hij is zwart van haar en heeft bruine ogen en is ongeveer 1,85 meter lang."



"Ja, maar heeft hij geen bijzondere kenmerken?" vraagt de agent, waarop de Hollanders lang nadenken en één van hen opeens zegt: "Ja, natuurlijk hij heeft twee lullen!"



De politieman vraagt: "Weet je dat wel zeker, heb je dat zelf gezien?"

De Hollandse vriend zegt: "Ik heb het nooit gezien, maar ik weet het zeker, want iedere donderdag als wij in het café binnenkomen zeggen de mensen om ons heen:

'Daar heb je die Belg ook weer met die twee lullen!'"

Frans en Louis, twee patiënten van het gekkenhuis, wandelen op een mooie ochtend samen langs de vijver van het gesticht. Plots springt Louis, die niet kan zwemmen, in het water en gaat onmiddellijk kopje onder. Frans bedenkt zich geen moment, springt hem achterna en slaagt er met veel moeite in om Louis op het droge te brengen. ‘s Middags wordt Frans ontboden bij de directeur van het gekkenhuis waar zich het volgende gesprek ontspint: Directeur: “Frans, jongen, ik heb goed nieuws en slecht nieuws: Het goede nieuws is dat zowel de hoofdgeneesheer als ikzelf van mening zijn dat iemand die zo een heldendaad heeft verricht, voldoende bij zijn verstand is om niet langer in een inrichting te moeten verblijven. Het slechte nieuws is dat jouw moed uiteindelijk tevergeefs is geweest want Louis heeft zich opgehangen in de badkamer.” “Maar nee directeur, ” antwoord Frans, “Louis heeft zich niet opgehangen! Ik heb hem daar gehangen om te drogen.”

Carlijn is alleen thuis. Plotseling gaat de telefoon en Carlijn neemt op. Een stem zegt: ‘Ik ben de man met de bloedende hand en ik sta drie straten van je verwijderd.’ Carlijn wordt bang en legt de telefoon snel neer. Even later gaat de telefoon weer. Zij hoort dezelfde stem zeggen: ‘Ik ben de man met de bloedende hand en ik sta twee straten van je verwijderd.’ Carlijn hangt weer gauw op. Een paar minuten later gaat de telefoon weer. Carlijn durft eerst niet op te nemen, maar doet het dan toch. Weer hoort ze dezelfde stem die zegt: ‘k ben de man met de bloedende hand en ik sta een straat van je verwijderd.’ Carlijn legt weer neer en besluit de rest van de dag de telefoon niet meer op te nemen. Dan gaat de deurbel. Carlijn doet open en ziet een man staan die zegt: ‘Ik ben de man met de bloedende hand. Mag ik een pleister?’

Een man belt de ambulance.

De telefoniste zegt: "Wat is uw noodgeval?"

De man zegt: “Mijn vrouw gaat bevallen en ik weet niet wat ik moet doen!”

De telefoniste antwoordt kalm: 'Oké. Rustig aan. Is het haar eerste kind?”

De man antwoordt: “Nee, het is haar man hier!”

Mijn vriendin beschuldigde mij van vreemdgaan.

Ik vertelde haar dat ze op mijn vrouw begon te lijken.