Computerles

Op een goede dag liep Gaston over de markt in Turnhout, toen hij plotseling z’n maat Camile zag rijden in een zo goed als nieuwe jeep. Hij herkende de jeep, die was van Lieve. Camile stopte bij Gaston met een grote grijns op z’n gezicht. “Allee, Camile, hoe komt gij aan die jeep?” “Die heeft Lieve aan mij gegeven”, antwoordde Gaston. “Aan u gegeven?? Ik weet dat ze u gère ziet, maar een nieuwe jeep, da’s toch wel straf!!” “Awel Gaston, laat me u vertellen hoe dat komt: we reden samen in de jeep ergens op een zandweg in nergenshuizen. Plotsklaps zet Lieve de jeep in 4-wiel-aandrijving en sjeest de bossen in. Ze parkeerde de jeep, stapte uit, deed al haar kleren uit en zei: “Camile,neemt wat ge wilt!” Dus nam ik de jeep ….. “Camile, verdulleme, ge zijt ‘ne slimme vent! Die kleren hadden u toch nooit gepast . !!!!” Je ziet er zijn ook hele slimme Belgen!

In een inrichting houd een gekke patiënt zichzelf voor dat hij dood is, ook naar andere toe houd hij vol dat hij dood is. De psychiater die deze patiënt behandeld besluit over te gaan op een pragmatische aanpak. “Wist u dat de doden niet bloeden?” Antwoordt de patiënt “Ja, dat klopt helemaal.” Vervolgens haal de psychiater een speld tevoorschijn en prikt daarmee de man in zijn vinger. Er komt een druppel bloed tevoorschijn. “Zie daar, bloed!”

Waarop de patiënt zegt: “Oh, dus de doden bloeden toch!”

Een bouwvakker die op de derde verdieping van een gebouw aan het werk is heeft een handzaag nodig en ziet op de eerste verdieping een collega staan. Hij roept op hem maar door het helse lawaai op het bouwplatform is het onmogelijk om maar iets te horen, laat staan iets te verstaan.

Ten einde raad besluit hij maar gebarentaal te gebruiken. Hij richt zijn wijsvinger op zichzelf, waarmee hij "ik" bedoeld. Vervolgens laat hij een foto vallen van "The prince Of Bell-air" waar hij de acteur Will Smith aanduid met een pijltje, waarmee hij "wil" bedoeld. Tenslotte maakt hij een heen en weer gaande beweging met zijn hand waarmee hij "handzaag" bedoeld.

De man op de eerste verdieping schud zijn hoofd, laat zijn broek tot op zijn enkels vallen en begint lustig aan zijn pietje te trekken. De man die op de derde verdieping staat wordt zo woest dat hij naar beneden rent en de andere vraagt wat er in godsnaam door zijn hoofd spookt en dat hij enkel maar vroeg om een handzaag. Waarop de andere zegt: Ik weet het wel maar wou u enkel duidelijk maken dat ik ging komen.

'En’, vroag zijn iefer, ‘van waar kom jij?’
‘Ikke? ... Van d’ hoere, îeffrêwe!’ zegt Jantje.
Krijgt diene kleine mij doar nu toch gîen souflette op zijn muile van di’ îeffrêwe en hij vliegt bij den directeur...
Bij den directeur 't zelfdste lolleke: uuk weer een souflett’ op diene kleine zijn koake en hij vliegt naar huis.
Maar ondertusschen hee den directeur al noar diene kleine zijn moeder gebeld veur guul ‘t verhoaljinkske in geuren en kleure te vertelle.

Hij es nog nie goe thuis gekome, de veurdeur’ es nog nie guul ope, en patat! Weer’ azuu een pîeze op die kleine zijn smoel van zijn ma.
Jantje draait hem omme en roept: ‘Neu beginne’t hier toch een beetje mijn kluuten uit t' hange mee al dat sloan ! Dat ons pa in ‘t vervolg zijn veste zelve goa goan hoale!'

bron: lollekes www.sosseteit.gent

Er waren eens 2 zotten en die 2 zotten hadden een bijverdienste en dat was kranten rond brengen. Op een dag regende het zo hard dat de éne tegen de andere zei: "Ik ga vandaag geen kranten rond brengen hoor, anders ben ik morgen doodziek!" En de ander dacht hetzelfde. "We spreken vanavond af in ons stamcafé." zei de ander en ze vertrokken. s´Avonds zat één van de 2 al een half uur op de ander te wachten totdat hij binnenkwam. Deze was door en doornat, dus vroeg zijn vriend: "Waar heb jij gezeten!" Waarop de ander zei: "Ik heb tegen al onze klanten gezegd, dat we vandaag géén kranten rondbrengen."