Een atheïst loopt door het bos en bewondert alle dingen die de "oerknal" voortgebracht heeft. "Wat een prachtige bomen! Stromende rivieren! Schitterende dieren!", denkt hij bij zichzelf. Op het moment dat hij langs de rivier loopt, hoort hij wat geritsel in de bosjes achter hem. Als hij zich omdraait, ziet hij een enorme grizzly die op hem af rent. De atheïst rent er als een gek vandoor. Als hij over zijn schouder kijkt, ziet hij dat de beer dichterbij komt. Hij probeert nog harder te rennen, hij is zo bang dat er tranen in zijn ogen komen. Hij kijkt nog een keer over zijn schouder en hij ziet dat de beer nu nog dichterbij is. Zijn hart gaat als een gek tekeer wanneer hij nog harder probeert te rennen, maar dan struikelt hij en valt op de grond. Hij rolt om om overeind te krabbelen. Tot zijn schrik ziet hij de beer boven hem staan met een uitgestrekte poot om hem dood te slaan. Op dat moment schreeuwt de atheïst: "Mijn God!"
Precies op dat moment, staat de tijd stil... De beer beweegt niet meer; het bos is totaal stil; en zelfs de rivier stopt te stromen. De man ziet een helder licht en hoort een stem uit de hemel die zegt: "Al die jaren heb je mijn bestaan ontkend; zelfs mijn schepping heb je afgedaan als een kosmisch ongelukje, en nu denk je dat ik je uit deze benarde situatie ga redden? Kan ik er vanuit gaan dat je je bekeert?"
De atheïst, trots als altijd, kijkt in het licht en zegt: "Het zou nogal hypocriet zijn om na al die jaren mezelf opeens te bekeren, maar kun je de beer niet tot christen bekeren?"
"Wat jij wil," antwoordt de stem.
Dan verdwijnt het felle licht weer, de rivier begint weer te stromen, de geluiden uit het bos gaan weer door en de beer doet zijn poot weer omlaag. Dan vouwt de beer zijn handen samen... buigt zijn kop en zegt: "Heer, ik dank u voor dit eten, dat ik zometeen ga nuttigen."
5 willekeurige moppen
Verborgen papiertje
Een man zit rustig aan de ontbijttafel te eten en leest de krant, wanneer zijn vrouw plots achter hem komt staan en hem op het hoofd slaat met een pan.
"Waar was dat nu voor?", vraagt hij, terwijl hij over zijn hoofd wrijft. "Dat was voor dat stukje papier in de zak van je broek met de naam Marylou op!", antwoordt ze. Maar schat toch!", zegt hij bedeesd, "twee weken geleden ben ik met Bob en Peter naar de renbaan geweest, en Marylou was de naam van het paard waarop we toen hebben gewed!". Ze kan zich wel vinden in zijn uitleg, voelt zich best wel dom en verontschuldigt zich.
Drie dagen later zit hij daar weer rustig zijn krant te lezen, wanneer zijn vrouw achter hem komt staan en hem een geweldige slag op het achterhoofd geeft met een nog grotere pan. Het hoofd van de man komt terecht in zijn bord cornflakes en daar blijft hij even bewusteloos in liggen. Enkele tellen later komt hij alweer bij, serieuze hoofdpijn, het bloed sijpelt uit zijn kop. "Waar was dat nu weer voor?", vraagt hij, terwijl hij probeert zich te orienteren en stil te blijven zitten
op zijn stoel.
"AWEL", roept ze uit, "UW PAARD HEEFT GEBELD!"
Te veel katten
Leraar: "Als ik je 2 katten en nog eens 2 katten en nog eens 2 katten zou geven, hoeveel zou je er dan hebben?"
Johnny: "Zeven."
Leraar: "Nee, luister goed... Als ik je twee katten zou geven, en nog eens twee katten en nog eens twee, hoeveel zou je er dan hebben?"
Johnny: "Zeven."
Leraar: "Laat me het anders zeggen. Als ik je twee appels zou geven, en nog eens twee appels en nog eens twee, hoeveel zou je er dan hebben?"
Johnny: "Zes."
Leraar: "Goed. Als ik je nu twee katten zou geven, en nog eens twee katten en nog eens twee, hoeveel zou je er dan hebben?"
Johnny: "Zeven!" Leraar: "Johnny, waar haal je in vredesnaam zeven vandaan?!"
Johnny: "Omdat ik thuis al een kat heb verdomme!"
Spookrijder
Een oude meneer rijdt in zijn auto en op de radio hoort hij dat er een spookrijder rondrijdt. Hij zegt: 'Maar één spookrijder? Ik zie er heel veel meer!'
Eenden in de hemel
Drie vrouwen sterven allemaal samen in een auto-ongeluk en gaan allemaal naar de hemel. Sint Pieter, die al staat te wachten op de drie ontvangt hen met open armen en zegt: "Er is maar 1 regel hier in de hemel... Trap niet op de eenden!"
En dus komen ze voorbij de hemelpoort en inderdaad, overal zitten eenden! Niet één, niet tien, maar duizenden. Het is zelfs bijna onmogelijk om NIET op een eend te trappen, hoewel ze alledrie enorm hun best doen om de beestjes te vermijden.
Het onvermijdelijke gebeurt, en de eerste vrouw stapt per ongeluk op een eend. Plots komt Sint Pieter tevoorschijn met de lelijkste man die ze ooit gezien heeft! Hij ketent hen alletwee vast en zegt: "Uw straf voor het trappen op een eend is het spenderen van de rest van uw dagen, geketend aan deze man!"
De volgende dag trapt de tweede vrouw per ongeluk op een eend, en hop daar is Sint Pieter weer, die echt wel alles in de gaten houdt, vergezeld van een andere, extreem lelijke man. Opnieuw ketent hij hen vast met hetzelfde verhaal.
De derde vrouw heeft dit alles goed aanschouwt, en omdat ze niet wil geketend worden aan een lelijkaard tot het einde harer dagen, is ze erg, ERG voorzichtig met het plaatsen van haar voeten.
Enkele maanden gaan voorbij waarin ze erin slaagt om niet op eenden te trappen, maar op een dag komt Sint Pieter naar haar met de knapste man die ze ooit heeft mogen aanschouwen: atletisch figuur, zeer gespierd, gebruinde tint en zelfs een allerleuk kapsel. Sint Pieter ketent hen vast zonder een woord te zeggen, waarop de vrouw zegt: "Ik vraag me toch af wat ik in godsnaam heb gedaan om aan jou vastgeketend te worden!"
"Ik weet niet wat jij gedaan hebt", zegt de man, "maar ik heb gewoon op een eend getrapt!"
Engel?
Een man komt in de hemel. Hij vertelt aan Sint-Pieter dat hij een goede man geweest is, getrouwd met zijn eerste lief, flink geweest, altijd meegeholpen in het huishouden . Hij voelt iets kriebelen op zijn rug, kijkt om en ziet twee vleugeltjes groeien.
Daardoor aangemoedigd gaat hij verder : 'Ik heb altijd gedaan wat mijn vrouw vroeg, direct van 't werk naar huis, niet op café. En hij ziet dat die vleugels groeien.
'Ik heb nooit naar andere vrouwen gekeken, en al mijn geld afgegeven.' En die vleugels worden maar groter en groter ....
De man vraagt blij aan Sint-Pieter: 'Verander ik nu in een engel?' Waarop Sint-Pieter: 'Nee. In een kieken.'