Beste moppen

Een man zit rustig aan de ontbijttafel te eten en leest de krant, wanneer zijn vrouw plots achter hem komt staan en hem op het hoofd slaat met een pan.



"Waar was dat nu voor?", vraagt hij, terwijl hij over zijn hoofd wrijft. "Dat was voor dat stukje papier in de zak van je broek met de naam Marylou op!", antwoordt ze. Maar schat toch!", zegt hij bedeesd, "twee weken geleden ben ik met Bob en Peter naar de renbaan geweest, en Marylou was de naam van het paard waarop we toen hebben gewed!". Ze kan zich wel vinden in zijn uitleg, voelt zich best wel dom en verontschuldigt zich.



Drie dagen later zit hij daar weer rustig zijn krant te lezen, wanneer zijn vrouw achter hem komt staan en hem een geweldige slag op het achterhoofd geeft met een nog grotere pan. Het hoofd van de man komt terecht in zijn bord cornflakes en daar blijft hij even bewusteloos in liggen. Enkele tellen later komt hij alweer bij, serieuze hoofdpijn, het bloed sijpelt uit zijn kop. "Waar was dat nu weer voor?", vraagt hij, terwijl hij probeert zich te orienteren en stil te blijven zitten

op zijn stoel.



"AWEL", roept ze uit, "UW PAARD HEEFT GEBELD!"

Een Antwerpse en een Limburgse soldaat klimmen 's avonds over de muur van de kazerne om pinten te gaan pakken in het dorp. Als zij terugkomen zien ze dat een schildwacht patrouilleert. De Antwerpenaar sluipt omzichtig door het struikgewas maar trapt op een tak. "Wie is daar?" roept de schildwacht. De Antwerpenaar is echter bij de pinken en roept: "Woef, woef!" De schildwacht denkt bij zich 'Oef tis maar nen hond...' en wandelt rustig verder.



Even later trapt de Limburger op een takje. "Wie is daar?" "Ich ben ook een hoooond".

Een getrouwd koppel staat voor de rechter om te scheiden. Het enige resterende probleem gaat over wie het hoederecht over de dochter krijgt.

Op vraag van de rechter antwoordt de vrouw: "Ik heb dit kind onder helse pijnen ter wereld gebracht, het hoederecht komt mij toe!"



De rechter richt zich tot haar echtgenoot en vraagt: "Wat kan u voor uw verdediging hier tegen inbrengen?"

De man verzinkt even in overpeinzingen, en antwoordt dan langzaam maar gedecideerd: "Mijnheer de rechter, indien U uw geld in een drankjesautomaat steekt, en er komt een Cola uit, van wie is die Cola dan, van de automaat, of van U?"

 

Jantje vraagt aan zijn papa: “Hoeveel zou mijn piemel wegen?” Papa denkt even na en zegt: “Ik denk ongeveer 100 gram.” Waarna Jantje aan zijn papa vraagt: “Hoeveel zou jouw piemel wegen?” Papa denkt weer even en zegt: “Ik denk ongeveer 500 gram” Waarna Jantje naar zijn opa gaat met dezelfde vraag: “Hoeveel zou uw piemel wegen?” Opa denk ook even en zegt: “Ik denk héél veel want oma krijgt hem niet meer omhoog!”

Koen heeft een nieuwe fiets gekregen. Zo trots als een pauw fietst hij op en neer over straat. 'Kijk eens mama, zonder voeten!' Even later: 'Kijk eens mama, zonder handen.' Nog een moment later: 'Kijk eens mama, zonder tanden!'

Twee aardappels worden geprakt. Zegt de ene aardappel tegen de andere: ‘Nu zitten we echt in de puree!

Rob: ‘Papa, toen ik geboren werd, wie heeft mij toen verstand gegeven?’ Antwoordt zijn vader: ‘Vast en zeker je moeder, want ik heb mijn verstand nog!’

Piet, Jan en Leo zijn door een schipbreuk gestrand op een onbewoond eiland, ergens midden in de oceaan. Op een dag komt er een zeemeermin langsgezwommen. Ze spreekt de mannen aan: ‘Hallo mannen, Jullie mogen alle drie één wens doen, die ik uit laat komen.’ De mannen denken na, waarna Piet als eerste zijn wens doet: ‘Ik wens weer terug te zijn bij mijn vrouw in mijn villa.’ Hij heeft nog maar net de zin uitgesproken of hij is al weg. Jan weet ook al wat hij wil wensen: ‘Ik wens dat ik terug ben op mijn boerderij.’ Niet veel later is ook Jan verdwenen. Leo denkt nog even na. Uiteindelijk zegt Leo: ‘Weet je, het is hier toch wel saai zonder Piet en Jan. Ik wou dat ze terug waren.’ En hup, het trio zit weer op het eiland!

Ne jonge gast van 22 jaar gaat zijne nieuwe motor afhalen. En de verkoper geeft hem allerlei raad, waaronder een potje met Vaseline voor zijn lederen zadel. "Elke keer dat het regent moet ge uw zadel inwrijven met dat potje, kwestie van uw zadel soepel te houden", zei die verkoper. Bon, die gast weg met zijne motor, tankt vol, en die de ganse dag maar rijden. 's Avonds, hij heeft er niet aan gedacht, PRR... PRRR... PRRRR en niets meer benzine op.



Hij zit er tussen de velden, niemand te zien, behalve juist in de verte een boerderij. Hij daar naartoe, vraagt hulp, en krijgt die ook. "Juist", zei die boer, "'t is etenstijd, steekt eerst e patatje mee! Mor 1 ding,”, zei den boer, "tijdens 't eten wordt er niet gesproken, en as er iemand spreekt, die moet den afwas doen". Ze zitten met gevieren rustig aan de soep, den boer, de boerin, hun dochter en onze motorrijder.



Verdomme, denkt die motorrijder, die dochter, das een knap jong ding. En bovendien, der mag toch niet gesproken worden aan tafel, das mijn kans. Hij wandelt rond de tafel, pakt die dochter beet, legt ze voorover op de tafel, heft da rokje op, da broekje naar beneden en hij pakt die. Niemand die iets zei. 5 minuten later, bij de patatjes, zit onze motorrijder even naar de boerin te zien.



Verdomme denkt hij, die is ook nog niet zo mis. En ze hebben daar juist ook niks gezegd, dus waarom nu wel? Hij wandelt rond de tafel, pakt de boerin beet, legt ze voorover op tafel, heft da rokje op, da broekje weer naar beneden,... en hij neemt haar ne keer heel diep en heel goe. Weer niemand die iets zei! Ze zijn al aan het dessert, als er ineens een groot onweer losbarst. Onze motorrijder herinnert zich natuurlijk de wijze woorden van de verkoper, hij springt recht, pakt dat potje met Vaseline,... Op die moment gilt dienen boer: "IK ZAL DEN AFWAS WEL DOEN!!!"

Vader en moeder liggen te vrijen in de slaapkamer. Moeder zit bovenop vader. Opeens komt het zoontje binnen in de slaapkamer. Iedereen gegeneerd natuurlijk.



De volgende ochtend neemt de moeder het jongetje even apart en zegt : "ik zal je even vertellen over wat je gisteren gezien hebt. Je weet dat papa een dikke buik heeft en daarom gaat mama er soms bovenop zitten om die buik weer plat te duwen". Zegt dat Jongetje : "Maar mama, dat levert toch niks op." "Oh nee?" vraagt de mama. "Welnee" zegt het jongetje, "Als jij naar de winkel gaat, komt de buurvrouw, en die zet zich op haar knieen voor papa, en die blaast zijn buik weer op !"