'En’, vroag zijn iefer, ‘van waar kom jij?’
‘Ikke? ... Van d’ hoere, îeffrêwe!’ zegt Jantje.
Krijgt diene kleine mij doar nu toch gîen souflette op zijn muile van di’ îeffrêwe en hij vliegt bij den directeur...
Bij den directeur 't zelfdste lolleke: uuk weer een souflett’ op diene kleine zijn koake en hij vliegt naar huis.
Maar ondertusschen hee den directeur al noar diene kleine zijn moeder gebeld veur guul ‘t verhoaljinkske in geuren en kleure te vertelle.
Hij es nog nie goe thuis gekome, de veurdeur’ es nog nie guul ope, en patat! Weer’ azuu een pîeze op die kleine zijn smoel van zijn ma.
Jantje draait hem omme en roept: ‘Neu beginne’t hier toch een beetje mijn kluuten uit t' hange mee al dat sloan ! Dat ons pa in ‘t vervolg zijn veste zelve goa goan hoale!'
bron: lollekes www.sosseteit.gent