's Morgens werd ik wakker en was 45. Alhoewel ik me niet bijzonder goed voelde hoopte ik toch dat mijn vrouw mij gelukkige verjaardag zou wensen. Tot mijner teleurstelling zei ze niet eens goedemorgen. Bij het onbijt hebben de kinderen mij niet eens aangesproken. Op het werk aangekomen, riep mijn secretaresse :"Gelukkige verjaardag".
Gelukkig dat ik was dat toch iemand aan mij dacht, maar anderzijds was ze de enige. Zelfs de collega's herinnerden zich niets van mijn verjaardag. Tegen de middag stelde mijn secretaresse voor om samen een hap te gaan eten. Het was het leukste dat men mij al had voorgesteld die dag. Dus zijn we samen een aperitief gaan drinken en dan gaan eten. Op de terugweg vroeg ze zich af waarom terug naar het bureau te gaan. Het was een mooie dag, dus vroeg ze om bij haar thuis de dag te gaan doorbrengen. Eens bij haar aangekomen, bood ze mij een glas aan en zei " Stoort het als ik mij wat relaxer ga aankleden?" Geen twijfel, het ging een zeer interessante namiddag worden. Zij stapte haar slaapkamer in, en kwam terug met een grote verjaardagstaart, gevolgd door mijn echtgenote, mijn kinderen, mijn baas en enkele collega's. En ik, ik zat daar in't salon compleet in mijnen bloten flikker.
Daarom heb ik mijn secretaresse ontslagen...